گیاهی از خانواده چتریان است که از میوه های خشک آن به عنوان ادویه استفاده می شود. اصطلاح زیره از شکل چلیپایی برگ های گیاه و ظاهر زیره مانند میوه خشک گرفته شده است.
با وجود اینکه زیره و زیره هر دو از خانواده چتریان هستند، جنسهای متفاوتی دارند و همچنین طعم آنها بسیار متفاوت است. زیره سبز کرمان به صورت گیاهی نسبتاً لطیف، یکساله و علفی تا ارتفاع 40 تا 50 سانتی متر رشد می کند.
ساقه ریز آجدار لخت و کمی منشعب است. این گیاه یک ریشه باریک تشکیل می دهد. برگ‌های متناوب، ساقه‌دار و بدون کرک، یک یا دو بار پینه‌دار، با بخش‌های باریک هستند. آنها دارای غلاف برگ کوتاه هستند.
گل‌های ساقه‌دار سفید یا صورتی تا قرمز در چترهای دوتایی کوچکتر، زیر بغل و ساقه بلند با چترهای کوچک و کم گل هستند. چترها بلندتر، ساده و خطی هستند یا براکت های دو تا سه قسمتی و گاهی اوقات نوک ریشدار در دسترس هستند.
تقریباً به اندازه پرتوهای چتر براکت وجود دارد. سگهای کوچک سه تا پنج شاخه کوچکتر و خطی دارند. براکت های چتر و چتر دارای غلاف برگ کوچک تری هستند.
گل‌های هرمافرودیتی و پروتاندری پنج‌برابر با پریانت دوتایی هستند. لوب های کاسه گل نابرابر باریک – مثلثی و ریش دار هستند. گلبرگ هایی که گشاد شده اند در جلوی صاف هستند و تا سه نقطه دارند، نقطه یا نوک مرکزی اغلب خمیده، تا شده است، به طوری که گلبرگ ها سپس به شکل قلب وارونه به نظر می رسند.
پنج پرچم رایگان موجود است. تخمدان دو حفره‌ای پایین‌تر است، به‌صورت یک پرینت کم‌آجدار و ظریف، بیضی‌شکل، با دو شکل کوتاه و صدفی که روی یک استایلوپدیوم گوشتی کوچک (دیسکس) نشسته است. اسکارهای روی استایل ها کوچک و بزرگ هستند.
میوه های شکافته شده بیضی شکل و زرد مایل به قهوه ای مایل به خاکستری (در واقع شبه میوه ها) با دنده های ریز تشکیل می شوند. آخن‌های دوتایی به طول تقریبی 4-6 میلی‌متر حاوی دو مریکارپی تک‌دانه‌ای که به‌طور یک‌طرفه مسطح، تا حدودی مقعر، آویزان به کارپوفور هستند که دارای غدد روغنی هستند، هستند.
میوه ها اغلب هنوز هم بقایای کاسه گل، انتها و قلم های تا حدودی تیز دارند. موهای کوچک میوه به راحتی ساییده می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.